Wanneer jongerenorganisaties of ouders TikTok als onveilig kwalificeren, is dat niet enkel een technisch oordeel over een platform. Het is een publiek signaal over zorg, verantwoordelijkheid en gedeelde waarden: veiligheid, autonomie en opvoeding. Zulke uitspraken beïnvloeden niet alleen de beeldvorming rond het platform – maar ook het vertrouwen in instanties die ermee werken.
1. Een oordeel over TikTok is vaak een signaal over meer
De term “onveilig” raakt aan meerdere lagen:
-
Technisch: datahonger, ondoorzichtige algoritmes, buitenlandse invloed.
-
Psychologisch: verslavingsmechanismen, sociale vergelijking, contentfuiken.
-
Pedagogisch: gebrek aan toezicht, normvervaging, druk op zelfbeeld.
-
Publiek moreel: een systeem dat kwetsbare jongeren prikkelt zonder uitlegbaarheid of grenzen.
Het uitspreken van onveiligheid is dan ook niet alleen een waarschuwing, maar een appel aan beleid en bestuur.
2. Reputatie is hier geen imago, maar verantwoordelijkheid
Als overheidsorganisatie kun je niet volstaan met het benoemen van bereik of populariteit. Wanneer serieuze maatschappelijke actoren zich uitspreken over de risico’s van een platform:
-
ontstaat publieke druk op je keuzes en communicatie;
-
rijst de vraag: sluit jouw aanwezigheid nog aan bij je publieke taak?
-
en wordt duidelijk: reputatie is niet hoe je gezien wordt, maar wat je vertegenwoordigt.
In dit kader is reputatie dus een bestuurlijke toets op uitlegbaarheid, waarden en zorgvuldigheid.
3. Wat vraagt dit van overheden?
Niet direct vertrek, maar wel:
-
duiding: waarom zijn we hier (nog)? Welke afwegingen maken we?
-
positionering: wat zijn onze grenzen, onze normen, onze alternatieven?
-
actie: zijn we bereid beleid te herzien, platformstrategie aan te passen of alternatieven te faciliteren?
Juist als anderen het woord “onveilig” gebruiken, is het belangrijk dat overheden niet zwijgen, maar duidelijk maken wat veiligheid voor hen betekent – en hoe dat vorm krijgt in communicatie.
Tot slot:
Als jongerenorganisaties of ouders TikTok als onveilig bestempelen, dan schuurt het systeem met de samenleving.
Dan is het niet het platform dat ter discussie staat, maar onze omgang ermee.
Reputatiebeleid betekent dan: niet afweren, maar toelichten. Niet verdedigen, maar verantwoorden.
Want publieke communicatie is pas geloofwaardig als ze zichtbaar moreel afgewogen is.
Geef een reactie